xatakün

sif. <ər. xəta və fars. kün> bax xatakar. <İbrahim bəy:> Bir Kərbəlayı Qulam var, əlləm-qəlləm, xatakün, nadürüst, hacını yaman dolaşdırıb. N. V.. <Yarməmməd Salmana:> Kimin olacaq, dostun Şirzadın! Belə xatakün hələ dünyavü aləmə gəlməyib. M. İ.. // İs. mənasında. <Zinət xanım:> O xatakünlərdən xata əskik deyil, mən qorxuram. N. V..